ouder worden..
- Topic starter freggel1
- Startdatum
- Lid sinds
- 11 feb 2001
- Berichten
- 806
- Waarderingsscore
- 4
- Punten
- 18
- Leeftijd
- 82
- Locatie
- Niedersachsen (D)
Is niet onbekend in mijn omgeving. Ik gelukkig (nog) niet.
- Lid sinds
- 1 okt 2002
- Berichten
- 1.046
- Waarderingsscore
- 0
- Punten
- 0
- Leeftijd
- 36
Hoezo, Dirk?
We krijgen hier allemaal mee te maken, dus je hoeft je er echt niet voor te schamen...
. 
Alleen de verpleegster, die de boel moet schoonpoetsen, zal er niet blij mee zijn...
Eentje heb ik het echter, enkele jaren terug, wel gegund....
Ik had ontzaglijke buikkrampen, maar mocht van Kenau verpleegster absoluut niet de twee meter naar het toilet lopen. Ik wist, dat de boodschap mij op de po niet zou lukken.... Kenau bond mij vast op bed. Na 45 minuten, want het ligt ongemakkelijk, zo'n po in je bed, vroeg ik haar die weg te halen, omdat het me toch niet lukte... Juist op het moment, dat zij zich met po in de hand omdraaide, blies ik me toch een bak erwtensoep in de rondte, door bed, over de vloer... Ik was zo ziek, dat ik me er niet eens voor schaamde, of schuldig voelde, wel ontzaglijk opgelucht....
Kenau schelden, maar dat hielp op dat moment niet meer...
Dame zal het allemaal wel goed bedoeld hebben, maar toch...
Dat was door ziekte...., en ik moet nog oud-(der) worden...
Ik hoop niet, dat ik ooit nog eens een goed gevoel zal hebben, als ik in mijn broek, of daarbuiten, poep... Dan zal dementie misschien een zegen zijn...???
Gr. George
We krijgen hier allemaal mee te maken, dus je hoeft je er echt niet voor te schamen...
. Alleen de verpleegster, die de boel moet schoonpoetsen, zal er niet blij mee zijn...
Eentje heb ik het echter, enkele jaren terug, wel gegund....
Ik had ontzaglijke buikkrampen, maar mocht van Kenau verpleegster absoluut niet de twee meter naar het toilet lopen. Ik wist, dat de boodschap mij op de po niet zou lukken.... Kenau bond mij vast op bed. Na 45 minuten, want het ligt ongemakkelijk, zo'n po in je bed, vroeg ik haar die weg te halen, omdat het me toch niet lukte... Juist op het moment, dat zij zich met po in de hand omdraaide, blies ik me toch een bak erwtensoep in de rondte, door bed, over de vloer... Ik was zo ziek, dat ik me er niet eens voor schaamde, of schuldig voelde, wel ontzaglijk opgelucht....
Kenau schelden, maar dat hielp op dat moment niet meer...
Dame zal het allemaal wel goed bedoeld hebben, maar toch...
Dat was door ziekte...., en ik moet nog oud-(der) worden...
Ik hoop niet, dat ik ooit nog eens een goed gevoel zal hebben, als ik in mijn broek, of daarbuiten, poep... Dan zal dementie misschien een zegen zijn...???
Gr. George
- Lid sinds
- 11 feb 2001
- Berichten
- 806
- Waarderingsscore
- 4
- Punten
- 18
- Leeftijd
- 82
- Locatie
- Niedersachsen (D)
@Marie
Achteraf gezien is het wel komisch. Ik weet hoe het voelt die po.
Ik mocht de laatste keer in het ziekenhuis ook absoluut mijn bed niet uit.
Ik kreeg toen ook zo'n po. Je ligt zo ongelukkig dat het niet lukt.
Wel gehoord van een kennis van ons. Die had intussen een stoma. Deze ging los of kapot. Ook hij had zijn hele ziekenhuisbed onder.
De voorlaatste keer dat ik in het ziekenhuis lag had ik twee katheters. Eén via de pisbuis en één rechtstreeks van de blaas door de buikwand voor allerlei controles.
De eerste was er al uit. De tweede ging er een paar dagen later uit. Ik moest, of ik wel of niet moest, ieder half uur wateren.
Voordat het eerste half uur verstreken was kwam alles eruit door het gat in de buikwand. Het was gelijk een zwembad in mijn bed.
Zo weet ik dan ook hoe jij je voelde, dat was wel iets anders dan een zwembad.
Ik had in ieder geval wel weer een schoon bed.
Achteraf gezien is het wel komisch. Ik weet hoe het voelt die po.
Ik mocht de laatste keer in het ziekenhuis ook absoluut mijn bed niet uit.
Ik kreeg toen ook zo'n po. Je ligt zo ongelukkig dat het niet lukt.
Wel gehoord van een kennis van ons. Die had intussen een stoma. Deze ging los of kapot. Ook hij had zijn hele ziekenhuisbed onder.
De voorlaatste keer dat ik in het ziekenhuis lag had ik twee katheters. Eén via de pisbuis en één rechtstreeks van de blaas door de buikwand voor allerlei controles.
De eerste was er al uit. De tweede ging er een paar dagen later uit. Ik moest, of ik wel of niet moest, ieder half uur wateren.
Voordat het eerste half uur verstreken was kwam alles eruit door het gat in de buikwand. Het was gelijk een zwembad in mijn bed.
Zo weet ik dan ook hoe jij je voelde, dat was wel iets anders dan een zwembad.
Ik had in ieder geval wel weer een schoon bed.
