Kilroy
Addicted Member
- Lid sinds
- 15 aug 2002
- Berichten
- 3.349
- Waarderingsscore
- 1
- Punten
- 0
- Leeftijd
- 15
Maar die eerste atlantic crossings waren wel een zware bevalling.
De Amerikanen wilden met Pan-Am en de Engelse Imperial Airways (het latere BOAC) een dienst beginnen.
Het was de bedoeling om de Lissabon (Portugal) Azoren, Bermuda, NewYork route te gebruiken.
Die had het hele jaar door redelijk weer en kon met 4-motorige vliegboten gedaan worden.
Daarvoor waren er multi-laterale besprekingen met de VS, Engeland, Portugal en Frankrijk.
Dat werden uiterst moeizame onderhandelingen omdat de Portugezen ook een route naar Afrika en Brazili? wilden.
Dat wilden de Engelsen en Fransen echter ook wel omdat dat aansloot op noordelijk Zuid-Amerika en het Caraibisch gebied.
Uiteindelijk zijn er wat proefvluchten geweest via de Azoren en Bermuda (in 1937).
Maar vanwege onenigheid met de Portugezen werd het later toch de noordelijke route.
Die van Ierland (Foynes) naar Canada NewFoundland (Botwood) en de VS (1939).
De Amerikanen gebruikten de Boeing 314 Clipper en de Engelsen de Short Empire vliegboten.
Helaas hadden die laatste een te kort bereik, en moesten sterk aangepast worden.
Voor de Zuid-Afrika, Azi? en Australi? route voldeden ze echter uitstekend.
De Fransen bouwden de gigantische 6-motorige Lat?co?re 521 vliegboot.
Deden een paar proefvluchten maar hoofdzakelijk via de Zuid-atlantische route.
En vlogen zo via een omweg naar NewYork.
Het was een geweldig groot bakbeest die Lat?co?re, maar had slechts een kruissnelheid van 130 mph.
Hij werd echter snel in 1940 uit dienst genomen.
De Zuid-atlantische route werd tijdens de oorlog (en ook erna) zeer veel gebruikt.
Maar ook Bermuda werd later veel gebruikt als draaipunt naar Noord en Zuid-Amerika.
Grtz.
De Amerikanen wilden met Pan-Am en de Engelse Imperial Airways (het latere BOAC) een dienst beginnen.
Het was de bedoeling om de Lissabon (Portugal) Azoren, Bermuda, NewYork route te gebruiken.
Die had het hele jaar door redelijk weer en kon met 4-motorige vliegboten gedaan worden.
Daarvoor waren er multi-laterale besprekingen met de VS, Engeland, Portugal en Frankrijk.
Dat werden uiterst moeizame onderhandelingen omdat de Portugezen ook een route naar Afrika en Brazili? wilden.
Dat wilden de Engelsen en Fransen echter ook wel omdat dat aansloot op noordelijk Zuid-Amerika en het Caraibisch gebied.
Uiteindelijk zijn er wat proefvluchten geweest via de Azoren en Bermuda (in 1937).
Maar vanwege onenigheid met de Portugezen werd het later toch de noordelijke route.
Die van Ierland (Foynes) naar Canada NewFoundland (Botwood) en de VS (1939).
De Amerikanen gebruikten de Boeing 314 Clipper en de Engelsen de Short Empire vliegboten.
Helaas hadden die laatste een te kort bereik, en moesten sterk aangepast worden.
Voor de Zuid-Afrika, Azi? en Australi? route voldeden ze echter uitstekend.
De Fransen bouwden de gigantische 6-motorige Lat?co?re 521 vliegboot.
Deden een paar proefvluchten maar hoofdzakelijk via de Zuid-atlantische route.
En vlogen zo via een omweg naar NewYork.
Het was een geweldig groot bakbeest die Lat?co?re, maar had slechts een kruissnelheid van 130 mph.
Hij werd echter snel in 1940 uit dienst genomen.
De Zuid-atlantische route werd tijdens de oorlog (en ook erna) zeer veel gebruikt.
Maar ook Bermuda werd later veel gebruikt als draaipunt naar Noord en Zuid-Amerika.
Grtz.