Baghdad Furies.

Een voorbeeld van sommige procedures toen met wat slapstick gehalte.
Roland Beamont (inmiddels overleden) was tijdens WO2 fighter pilot bij de RAF en werd toen uitgeleend aan Hawker waar hij voor de Typhoon en Tempest en de latere Fury/Seafury de aanvals taktieken ontworp.
Na WO2 werkte hij voor English Electric waar hij ook de Canberra en de twee straals Mach 2 Lightning testte die 30 jaar in dienst bleef.
Ook vloog hij in de USA alle typen via uitwisselings programma's.

In de 60-er jaren werd hij gebeld met de mededeling dat hij snel naar Amman in Jordanie moest en daar een Lightning moest vliegen voor de Koning Hussein.
De Lightnings werden ingevlogen vanuit Cyprus en de rest vertelt de ambassadeur u.
Dus vertrok hij naar Amman waar hij de party ontmoette en de Ambassadeur kwam direkt to the point en zei: er is een probleem want de Koning vliegt in de twee zitter trainer T5 en hij wil dat u de een zitter F3 demonstreert maar ook de T5 vliegt.
Maar de RAF vindt dat omdat het RAF toestellen zijn die ook door RAF officieren gevlogen moeten worden.
Toen zei Beamont, als de RAF officier de trainer vliegt en ik de F3 vond de RAF dat wel goed.
Maar het was niet goed want de volgende morgen was de Koning "not amused" en bleek dat men hem verteld had dat Beamont de Koning niet wilde vliegen.
De demonstratie van de trainer vond plaats en de Koning mocht een stukje zelf vliegen en toen gaf Beamont weer een spetterende display.
Koning Hussein was een jonge sportieve fitte kerel met volledige piloten licentie.

Het kreeg echter nog een staartje want tijdens de display kregen de vrouw en dochter van de Commander in Chief een rondleiding in de Koninklijke stallen en toen de dochter een Arabische hengst zag zei ze: wat een mooi paard, dat zou ik ook wel willen hebben.
Koninklijke eer gebood toen dat dat ook gebeurde.
Dus werd later een RAF tansport toestel gestript en het paard hierin naar Cyprus vervoerd.
Dat paard zag al deze toestanden niet zo zitten en zeikte en scheet de boel onder met als gevolg dat snel sterke corrosie aan het toestel werd gevonden.

De missie was niet zo'n succes want Jordanie liet zich Starfighters onder de prijs aansmeren door de Amerikanen.
Onze Nederlandse Koninklijke familie heeft altijd sterke banden gehad met de Jordaanse.
Koning Hussein is altijd zendamateur geweest en heeft ook contact gehad met Nederlandse en dat ook via QSL kaarten bevestigd.

Grtz.
 
Iets moderner zijn de de op afstand bestuurde drones waarvan je op de journaals wel eens fragmenten ziet van een paar seconden en dat is steeds dezelfde hoewel er veel verschillende soorten zijn.

Het begon met de General Atomics RQ-1A Predator een reconnaissance (verkennings) drone die onbewapend was en een 115 pk Rotax 4 cylinder zuigermotor had.
Hieruit werd de MQ-1B Predator ontwikkeld (M= Multi-Role) en die had twee AGM-114C Hellfire raketten dat later nog werd uitgebreid.
Hij was 8,22 meter lang, 2,1 meter hoog, spanwijdte 14,8 meter, takeoff gewicht van 1020 kg, bereik 450 mijl, plafond van 25.000 voet, topsnelheid 135 mph, en kon 40 uur in de lucht blijven.
Hij werd bestuurd vanuit een trailer op Creech Air Force Base in Nevada, door een piloot en een sensor operator elk voor hun besturings monitor/console.
De besturing was via GPS en satelliet en de piloot zag op zijn monitor alles via een camera in de drone.

Hieruit werd de MQ-1C Sky Warrior ontwikkeld die een groter bereik had en hoger kon vliegen.
Hij had een heavy fuel engine (motor) die alle brandstoffen kon gebruiken, en op 29.000 voet kon vliegen gedurende 30 uur met 155 mph.
Ook had hij dubbel zo veel bewapening en was dus veel bruikbaarder.
Hij kon vanuit diverse airbases bestuurd worden.

Toen kwam General Atomics met de MQ-9A Reaper en dat was de onbemande multi-role hunter-killer.
Hij had een 900 pk Honeywell turboprop motor die hem een snelheid van 230 mph gaf.
Takeoff gewicht was 4760 kg, bereik 3682 mijl, plafond van 50.000 voet, 11 meter lang, 3,8 meter hoog, spanwijdte 20 meter.
Hij had 6 underwing hardpoints voor bewapening en dat konden een boel verschilllende dingen zijn.
Hij kon in delen uit mekaar gehaald worden en in containers via transport vliegtuigen naar elke plek op de wereld vervoerd worden.
De MQ-9A was dus de dodelijkste uit de serie.

General Atomics is nog begonnen aan een nieuwe Avenger versie maar daar is nog niet zoveel over bekend en hoever ze zijn.

Hoeveel van elke versie nog operationeel zijn zal wel classified (geheim) zijn.

Maar er zijn er nog veel meer.

Grtz.
 
Die drones worden ook wel UAV of Unmanned aerial vehicle genoemd of UAS voor unmanned aircraft system als het inclusief alle besturing en systemen betreft.

Dat General Atomics spul was voor de Air Force, maar er waren er meer.
Voor de Army (leger) werd de Northrop Grumman MQ-5B Hunter gemaakt.
Hij is 7 meter lang, spanwijdte 10,44 meter, plafond is 22.000 voet, kan 15 uur vliegen, en heeft als bewapening de laser gestuurde GBU-44 Viper bommen.
Hij heeft twee heavy fuel motoren eentje in de neus en de andere in de staart.
Men kwam snel met de MQ-5C E-Hunter die groter was.
Hij is 7,50 meter lang, spanwijdte van 16,60 meter, plafond van 20.000 voet, en kan 30 uur vliegen.
Hij heeft dezelfde twee heavy fuel motoren.

Voor de Navy en de Marines maakte Northrop Grumman de MQ-8B Fire Scout.
Dat is een kleine helicopter met een Rolls-Royce turboshaft motor.
Hij is 7 meter lang, 2,9 meter hoog, weegt 1428 kg, plafond van 20.000 voet, kan 5 uur vliegen en heeft een 500 pound payload.
Hij kan als observatie dienen maar heeft ook raketten als bewapening.

Grumman heeft dus altijd voor de Navy geleverd, en deed ook mee aan het Unmanned Combat Air System CV Demonstration Program (UCAS-D) met zijn X-47B Pegasus.
Northrop Grumman kreeg opdracht er twee te bouwen en onlangs was op de journaals te horen dat er geslaagde takeoffs en landingen op carriers waren gedaan.
De Pegasus is een delta achtig toestel, heeft een Pratt & Whitney F100 turbofan motor, een interne payload van 2045 kg, een bereik van 4028 mijl, plafond van 40.000 voet.
Omdat het nog een X-plane is, is het nog een demonstrator en het is de vraag wat de Navy er verder mee gaat doen.
Die werd tenslotte opgescheept met de carrier versie van de JSF.

Lockheed Martin heeft de P-175 Polecat gebouwd, een heel vreemd ding dat ook nog afgestort is.
Het is nog onduidelijk wat er verder met het project gaat gebeuren, en dat zal wel geheim blijven.

De General Atomics familie van drones zijn al vaak ingezet in o.a. het Joegoslavi? conflict en in Afghanistan.
Maar ook nu worden ze dagelijks intensief ingezet in diverse conflict gebieden in het Midden-Oosten, Afika, Oosten etc.

Grtz.
 
Maar hoe kan een piloot nou 30 uur lang een drone besturen?
Dat is eenvoudig want ze werken in drie ploegendiensten na mekaar in de trailer en lossen mekaar af.
Zo kunnen ze tijdens hun shift de missies die geplanned zijn afwerken.
Dit is al op de tv geweest in reportages, en ook zijn door de Air Force al lang geleden foto's van binnen in de trailer van de besturingsconsoles vrijgegeven.
Die missies zullen wel geheim zijn maar dat ze plaatsvinden is het natuurlijk niet meer.

Merkwaardig genoeg hebben de Duitsers ook drones gekocht en waarschijnlijk van het General Atomics type.
Probleem is alleen dat ze in Duitsland vanwege bepaalde wettelijke regels niet mogen vliegen.
Maar daarover spreekt men liever niet want Merkel vindt het uitermate vervelend als zoiets gebeurt.
Zo ook de problemen met het nieuwe Europese militaire transport vliegtuig de Airbus A400M Atlas.
Dat ding is verder goed maar heeft veel ontwikkelings problemen gekregen, veel vertraging en wordt steeds duurder, hetgeen bij veel militaire toestellen gebeurt.
Maar erger is dat het ontworpen was om 32 ton te vervoeren, en het blijkt dat het nauwelijks 30 ton haalt.
Nu zijn de bestaande Duitse tanks met meer dan 52 ton er al te zwaar voor maar ook de nieuwe Puma met zijn 43 ton is dat, en dat was niet de bedoeling.
Diverse Europese landen waaronder ook Frankrijk en Engeland hadden grote orders geplaatst, maar hebben dat aantal al terug gebracht.
Het is dus nog niet duidelijk hoeveel ze gaan kosten en hoeveel er geproduceerd gaan worden, maar men lijkt ermee door te willen gaan.

Grtz.
 
En de eerste koppen rollen al in Duitsland!
De nieuwe Duitse minister van defensie heeft de staatssekretaris met vervroegd pensioen gestuurd en enkele hoge ambtenaren van projekten gehaald.
Dit vanwege de de aanhoudende kostenoverschrijdingen in projekten waaronder de Eurofighter en andere.
Ook vanwege de problemen met het Duitse drone projekt.

Die Duitse drone lijkt op de General Atomics serie, maar het blijkt de Northrop Grumman RQ-4 Global Hawk te zijn.
Daarvan werd voor de Duitsers een EuroHawk versie gebouwd met een customized sensor suite gebouwd door EADS de SIGINT package.
Met de drone zelf waren weinig problemen behalve dan de gebruikelijke kostenoverschrijdingen.
Maar probleem werd dat de SIGINT package niet te certificeren bleek onder ICAO regels althans in alle landen met ICAO regels.
Om dat weer goed te krijgen zou het het SIGINT package waarschijnlijk ingrijpend veranderd moeten worden.
Wat de Duitse regering ermee gaat doen is nog niet bekend.

De drone zelf vloog goed en tijdens een testvlucht vorig jaar was hij meer dan 25 uur in de lucht en vloog 58.600 voet hoog.
De RQ-4 Global Hawk is dus een onbewapende verkennings drone.

Grtz.
 
Die nieuwe Duitse minister van defensie is ook een blondje en in Duitsland was men verbaasd dat Merkel haar op die zware post zette, maar ze was wel steeds een praatpaal en vertrouwelinge van Merkel.
Het is wel opmerkelijk stil rond die drie Duitse defensie projecten maar we weten dat Merkel niet erg gediend is van publicitair gedoe.
Wat dat militair transport toestel betreft, Airbus heeft al een paar keer extra geld geeist voor de ontwikkeling en de klanten landen gedreigd ermee te stoppen en die keuze bij de landen gelegd.
Het is niet duidelijk of er ooit een vaste prijs is vastgesteld, maar feit is dat alle militaire projecten veel meer gaan kosten dan geplanned was.

De Amerikanen en andere landen gebruiken nog steeds de oude vertrouwde Lockheed C-130 Hercules.
Dat ding bestaat sinds 1954 en is nu nog steeds in produktie dus het is een ware melkkoe voor Lockheed.

Maar ook de drone is tot de Nederlandse defensie doorgedrongen want vorige week werd bekend gemaakt door ons Nederlands blondje de minister van defensie dat ze 4 MQ-9 Reaper systemen had gekocht.
Ik neem aan dat het 4 reapers met 4 besturingsconsoles zijn.
Er was geen bewapening bij maar die kon later aangeschaft worden.
Dat is logisch want de MQ-9 heeft altijd de elektrische systemen en ophangpunten voor die bewapening en is immers een hunter-killer.
Eens kijken wat defensie ermee gaat bespioneren.

Grtz.
 
De Duitse minister van defensie heeft een persconferentie gegeven waar ze ook over de Eurohawk drone en drones sprak.
Ze zei echter niets concreets maar was goed in wat vaagheden en zei ook niets wat er met die Eurohawk ging gebeuren.
Er was nog niets besloten en alles zou in de Bundestag (Duitse tweedekamer) en eventueel in commissies en de Bundestag moest kunnen besluiten en bespreken wat er in Duitsland voor drones zouden komen, en ook een mogelijke geheel nieuwe die nog ontwikkeld moest worden en waar berichten over waren.

Het probleem is dat de vorige Duitse minister van defensie het project had stopgezet omdat de veranderingen die nodig waren om aan de ICAO regels te voldoen dus een gedeeltelijk herontwerp 600 miljoen euro zou gaan kosten.
Waarschijnlijk hebben de fabrikanten EADS en Northrop Grumman bezwaar aangetekend tegen het besluit en het is dan de vraag wat er allemaal in de contracten staat die ze met defensie hebben afgesloten.
Hierover vertelde de minister echter niets.
Merkel regeert nu met de Duitse SPD en het is goed mogelijk dat die SPD nu tegen Merkel zegt, een CDU minister heeft het probleem veroorzaakt en die zal het nu ook maar moeten oplepelen.

Een ander probleem is dat de Eurohawk een (onbewapende) verkennings drone is en een eventueel nieuw ontwerp dat op tv getoond werd was ook een onbewapende verkennings drone.
Er is echter nog niet door de regering of Bundestag besloten met welk soort drones er gevlogen mag worden, bewapend of onbewapend.

Wel is het zo dat het Duitse leger in het buitenland bv Afghanistan met verkennings drones heeft gevlogen en deze in het buitenland moest leasen.
En dat is niet echt de Duitse manier te noemen!

Grtz.
 
Het blijft mistig met de Duitse drones!

Want de Duitse minister van defensie heeft tegenover de pers verklaard dat ze voor bewapende drones is.
Een dag later werd het in de Duitse bondsdag besproken ondat die moet besluiten wat wel en niet mag.
De regerings partijen zijn voor omdat ze vinden dat de Duitse soldaten goed beschermd moeten kunnen worden.
Er moeten dus bewapende drones gekocht worden maar niemand weet nog welk type dat moet worden en of er een geheel nieuw type gemaakt moet worden.
Tot nu toe werden onbewapende verkennings drones geleasd van Israel of de USA en men zou die dus ook kunnen kopen of anders bewapende.

Over het Euro Hawk project zwijgt de minister echter, maar dat was door de vorige minister beeindigd (heeft hem bijna zijn kop gekost) maar de minister heeft nog niets gezegd wat er met het gehele project gaat gebeuren.
Die Euro Hawk is een onbewapende verkennings drone dus iets heel anders dan die bewapende drones.
Mogelijk dat de minister daarom juist over bewapende drones begint.
Bij Euro Hawk blijft men optimistisch:

http://www.eurohawk.de/

In de pers hier werd gemeld dat The Washington Post meldde dat er 400 leger drones verloren zijn gegaan o.a. door crashes.
De Post meldt echter dat er 400 military drones zijn gecrashed en military is militair en niet leger want dat is in het Amerikaans de Army.
Military is dus zowel Airforce als Army als Navy.
Als er 400 verloren zijn gegaan dan kun je wel nagaan hoeveel ze er wel niet moeten hebben.
The Washington Post is de gerenomeerde krant bekend van het ontdekken van het Watergate schandaal en de erna gemaakte film.

Grtz.
 
In 2001 verscheen het bericht dat warbird collector Paul Morgan was verongelukt met zijn Hawker Sea Fury FB.11.
Tijdens de landing op zijn home vliegveld sloeg het toestel over de kop en maakte Paul Morgan geen kans.
De Sea Fury was een eenzitter die was uitgebreid met een tweede zit en was niet voorzien van een rolbeugel die alleen op echte tweezitters voorkwam.
Paul Morgan had meerdere warbirds waaronder ook een P51D Mustang en een Corsair FG-1D en een T-6 hier bekend als Harvard.

Paul Morgan en Mario Illien waren engineers bij Cosworth tot ze besloten om een eigen firma te beginnen.
Dat werd Ilmor (ilmor) een samenvoeging van hun namen IL-MOR.
Ze gingen racemotoren bouwen o.a. ook voor de F1 en andere klassen zoals bv de Amerikaanse Indy Car en waren hier zeer succesvol in.
Maar hier werden ze bekend vanwege hun motoren voor de F1 waaronder een V8 en een V10 en die werden door enkele teams gebruikt waarbij ook successen werden behaald.
Maar toen besloot Mercedes dat het weer in de F1 wilde gaan meedoen en liet de motoren bij Ilmor bouwen omdat die nou eenmaal veel ervaring daarin had.
Wel zou Ilmor alle technische en research steun krijgen die Mercedes op motoren gebied had.
Vanaf dat moment kregen de motoren de naam Mercedes erop te zitten.
De eerste die exclusief die motoren kreeg was McLaren dat er ook veel wedstrijden mee won.
Daarna nam de eigenaar van Mercedes, Daimler-Chrysler een meerderheids aandeel en hernoemde de firma Mercedes-Ilmor.
En nog later werd Daimler-Chrysler de enige eigenaar van Ilmor en noemde hem Mercedes-Benz High Performance Engines Ltd.

Op dit moment worden alle Mercedes motoren nog steeds in dezelfde fabriek gebouwd.

Grtz.
 
In Duitsland zijn de rapen weer echt gaar sinds blijkt dat de Bundeswehr niet aan de NAVO verplichtingen kan voldoen met de aantallen militaire toestellen en materieel.
Na veel gedoe heeft het ministerie van defensie een lijst vrijgegeven van wat allemaal direct inzetbaar is, en dat is bedroevend laag.

Van de helicopters van verschillende typen heeft men er in totaal ruim 200 en daarvan zijn minder dan 40 direct inzetbaar met als laatste dat er nog meer stilstonden vanwege o.a. corrosie.
Als straaljager zijn van de 89 tornado's er maar 38 direct inzetbaar
Van de nieuwe eurofighter zijn van de 109 maar 42 direct inzetbaar.
Die eurofighter heet eigenlijk Typhoon maar de Engelsen meenden dat de Duitsers dat vervelend vonden omdat in WO-2 de Hawker Typoon goed had huisgehouden onder het Duitse leger.
Ook zijn er grote problemen met de militaire transporttoestellen.

Van de Panzer "Marder" (tank) hebben ze er 406 waarvan er 280 direct inzetbaar zijn.
En van de Panzer "Boxer" (gepanserde/bewapende troepen vervoerder) zijn van de 180 er 70 direct inzetbaar.
Die Boxer was een project met de Fransen maar toen die zich terugtrokken werd het overgenomen door Nederland.
Er moet dus in Nederland behoorlijk wat van dat spul rondrijden in verschillende versies.

De vorige minister van defensie heeft dus een behoorlijke puinhoop achter gelaten en de stammenoorlogen en moddergooien is al begonnen.
Er is dus veel te weinig gedaan aan onderhoud en reserveonderdelen werden niet besteld of uitgesteld.

Als je de aantallen allemaal ziet valt het wel op hoe groot die Bundeswehr eigenlijk is en hoe klein die Nederlandse Mickey Mouse defensie.

Grtz.
 
Iets wat vooral in de Engelse tijdschriften verscheen tussen de 30-er en 60-er jaren was de cutaway drawing van vliegtuigen oftewel een perspectivische tekening waarbij delen van de huid werden weggelaten om het inwendige goed te laten zien, een soort ghost tekening dus.
Het was een typisch Engelse aviation art maar omdat Engeland toen een Empire was werd werden de tijdschriften wereldwijd gelezen en Engeland was in de luchtvaart ook wereldleider.
De tekeningen waren van een bijzonder hoog niveau en dit allemaal zonder computer en autocad maar puur op de tekentafel.

De twee bekendsten waren Max Millar die voor Flight tekende en J.H. Clark oftewel Jimmy Clark die het voor The Aeroplane deed.
Maar er waren nog veel meer en in een artikelen reeks kwamen er een aantal in beeld.

Toch wordt Jimmy Clark als de grootste beschouwd althans de vader van de cutaway drawings artisten.
Jimmy Clark was een uiterst bescheiden en beleefd klein mannetje want hij was kleiner dan 5 voet (1.50), en altijd onberispelijk op zijn Engels gekleed.
Hij mocht in fabrieken rondlopen en schetsen maken van alles wat hij dacht nodig te hebben, maar hij kreeg geen blauwdrukken mee ofzo.
Hij moest thuis alles vanuit zijn hoofd en de schetsen op de tekentafel correct uittekenen.
Hij vervormde vaak het perspectief en liet sommige dingen weg of voegde andere erbij als hij het nodig vond om een duidelijker beeld van het toestel en de opbouw te geven.
Toch waren zijn tekeningen zo duidelijk dat technici in de fabriek liever de tekeningen van Jimmy gebruikten dan die door de fabriek zelf geproduceerd werden.
Onder de rand van de romp tekende hij altijd met CLARK zodat te zien was dat hij het getekend had.
Toen hij als lid werd gekozen van de "Associate of the Royal Aeronatical Society" was hij daar zeer trots op en voegde "ARAeS" aan zijn naam toe.
Hij heeft gelukkig een groot aantal tekeningen nagelaten, en in het artikel staat een twee pagina grote tekening van de Lancaster uit 1942, een zeer mooie tekening.
Later werkte Jimmy nog voor een paar firma's maar er kwam steeds minder vraag naar dit soort tekeningen.
Uiteindelijk heeft ook de bekende ziekte Jimmy geveld, zeer spijtig!

Tegenwoordig is er een heleboel te vinden en ook de tekening van de Rolls Royce Merlin is ook een cutaway.
Enkele voorbeelden:

https://www.google.nl/search?q=cuta...51-mustang-cutaway-preliminary.html;1600;1067

Grtz.
 

Hosting Fun

Terug
Bovenaan Onderaan