Ik kan je wel vertellen hoe ik er over denk.
Houd je aan de regels, en doe je best om het nog wat beter te doen dan strikt volgens die regels.
Ik ben sinds 21 maart thuisgebleven wegens een snotneus.
Dus mijn compagnon op de hoogte gesteld dat ik 2 weken thuis ging blijven.
De nacht van donderdag op vrijdag daarna, werd ik tijdens een toiletbezoek niet lekker, en het volgende dat ik me herinnerde was dat ik met een tand door de lip op de badkamervloer lag.
Die vrijdag de huisarts gebeld, en die dirigeerde me naar een speciale corona huisartsen post.
Daar bleek wat weinig zuurstof in mijn bloed te zitten (rond 95%), maar nog niet te zorgwekkend.
Aangezien ik zelf ooit eens zo'n metertje bij Ali had besteld, kon ik dat zelf in de gaten houden.
's Maandags was dat onder 90 % gezakt, dus weer gebeld en daarheen.
Daar werd dezelfde waarde gemeten, en was het direct met da ambulance naar het ziekenhuis (rond 17:00 was ik daar).
Daar werden allerlei tests afgenomen, en rond 1 uur 's nachts werd ik verplaatst naar een corona afdeling.
Want de test was positief, en de CT scan liet zien dat ik een zware longontsteking had.
Ik heb 16 dagen in 2 ziekenhuizen aan de zuurstof gelegen, waarbij ik de 1e 3 dagen niet geslapen heb.
Daarna kreeg ik een slaappil, want slapen is wel belangrijk als je zo ziek bent.
Al deze ellende heeft erg veel indruk op mij gemaakt, en ik heb er daarom ook een mentale klap van gehad.
En dan ben ik nog niet eens op de IC geweest.
Sinds 1 week ben ik thuis, aan het proberen weer normaal te leven.
Maar de conditie is onder nul en het gaat nog weken duren voor dat weer richting normaal is.
300 meter de straat uitlopen is al teveel.
Ik behoorde niet tot risicogroepen en heb geen verleden waardoor ik gevoeliger zou zijn voor dit virus.
En toch deze ellende meegemaakt.
Ik gun alleen die paar Amerikanen die om het hardst roepen dat er niets aan de hand is, dit mee te maken en verder helemaal niemand.
Wanneer je eventueel tot een risicogroep behoort (dus dat je de laatste jaren met je gezondheid hebt gekwakkeld), moet je je stinkende best doen om dit niet op te lopen.
Ook al ben je de isolatie beu.
Geen idee waar ik dit heb opgelopen.
Dat kan tijdens mijn werk zijn geweest, maar het zou me niets verbazen als dit bij de supermarkt was.
Want die karretjes was toen nog gewoon een Russisch roulette, nergens werden de karren schoongemaakt of werd er in de gaten gehouden hoe de mensen in de winkels zich gedroegen.
Alle respect voor de verplegers.
Ik heb er veel gezien, maar ik zou er geen herkennen, want ze waren al die tijd ingepakt als de op de kamer kwamen, wel om de 2 dagen anders omdat er weer iets op was.
Dus houd je aan de regels die opgelegd worden want je wil dit niet meemaken.
Die isolatie is er echt helemaal niets bij.
